Edebiyatımızın güzîde, güzel yazarlarından ve gönül dostlarından sevgili Sebahattin Yaşar’ı yazdığı son eseri “Acılar Gizliydi Aşk Değil” romanıyla huzurlarınıza getirmenin mükemmel mutluluğuyla dopdoluyum.Hem kişisel yapısı ve hem de edebiyat alanındaki edebî kişiliği uzun uzun anlatılacak birisi... Bu günkü bu yazımda değerli gönül dostumuzun sadece yazarlık  yönünden bahsedeğeceğim. Zira, aslında kendisinin edebî yönünü  bir bütün olarak düşünüp değerlendirmemiz  gereken birisi. Lâkin ayrıntıya girdiğim zaman da konuyu dağıtmış olurum endişesindeyim.

     Henüz geçen Kasım ayında, Ankara merkezli ‘İsim Yayınları’ arasında çıkan “Acılar Gizliydi Aşk Değil” romanını, konusunda uzman bir okur ve yazar bilinciyle satır satır okuyup, inceledim. Zira etkilenmedim desem yalan olur... Eser  hakkında yorum yazmak aklımın ucundan bile geçmedi. İyi bir okur olarak, bu güne kadar işlenmemiş bir konuda esere ulaşmış olmanın keyfini yaşadım. Dolayısıyla, yazar olduğumun farkında bile olamadım. Bir baba, bir dede ve en önemlisi de bir canlı olarak konuyu kendi nefsimde düşünerek değerlendirdim. Hakikaten herkes kendi aklına göre aşkı tadar ve yaşar. Amma ve lâkin, zihinlere kazınan ve damaklarda kalan ‘aşk’ ise de ‘acılar gizli’ kalıyor, kişi bu derin ivme kazanan hatıralarıyla için için yaşıyor. İşte Sebahattin  Yaşar da “her gönülde yatan aslan’ın”  içe hapsedilmesini, ama bu küllenen ateşin, zaman içinde kor haline gelen ve  kükreyen aslan olarak yeniden parlamasını ne güzel anlatıyor...

     Bir düşünürümüz “ kitap olsun, kadın olsun cildine aldanma; içine bak” der. Eseri yorumlarken, bize önce dışından yani kapak kompozisyonundan başlayıp, içini, yayınevini, fiyatını, yazarak değerlendirmemizi söylemişlerdir. Sonunda da, o eser hakkında elimizi vicdanımıza  koyarak ‘son noktayı’ koymamızı öğütlediler. Özellikle son günlerde dışı pamuk, içi yamuk bazı yazar bozuntularının yazdıklarının övüle övüle bitirilemediğini, hattâ oskar bile aldıklarını görünce içim burkuluyor. Şairin dediği gibi ‘yazarlığımdan bile utanıyorum’ desem hiç yalan değil. Okuyun Sevgili Sebahattin Yaşar’ın “ACILAR GİZLİYDİ AŞK DEĞİL”  romanını, az bile yazdığımı göreceksiniz... Eğer Sebahattin Yaşar’ın ardında bazı dışı başka içi başka yazarlar olsaydı; abuk, sabuk, yamuk-yumuk karakterli kurum ve kişiler olsaydı, bu sessiz sedasız zirveye koşan romanıyla, elli-altmış kere NOBEL alırdı.Yazıp yayımladıkları, arşivlerde kalan ölümsüz eserleri değerlendirildiğinde, elbette Sebahattin Yaşar’ın, ucuz, basit ve bayağı görülmesi de çok çirkin olur. Böylesine ulvî özelliği ve güzelliği olan kalite belgeli  Anadolu insanı “Benim reklama ihtiyacım yok, görenler Allah için söylesin” sözünü fantezi olarak söylemezler. Hele-hele  bu toprağın gerçek sahipleri de “yiğidi öldür ama hakkını yeme!”  derler. 

     Sözün özü: Gelelim “Acılar Gizliydi Aşk Değil” romanını (eseri) kimler okumalı veya okumamalı hususundaki görüşlerime... Bu güne kadar sayısız roman okumuş, yorumlamış, biriktirdikleriyle de kütüphaneler kurmuş bir yazar kardeşiniz olarak diyorum ki;

     “Acılar Gizliydi Aşk Değil” romanı konusu itibariyle mürekkep yalamış insanların sıradışı yaşantısını, içini kemiren ‘cız’larının dışa vurumunu; halen günümüzle bağdaştırdığımızda, kimin bölücü, kimin parçalıyıcı, kimin yıkıcı, kimin vatansever, kimin vatan haini olduğunun karmaşıklığının çözümünü okura bırakıyor. Açıkçası: Seven, sevmeyen, sevilen, sevilmek isteyen, boşanmış, boşanamamış, bekâr, evli herkese,  bu toplumun herkesimine hitap ediyor. Söz konusu romanı elinize alınca bırakamayacaksınız.

     “Acılar Gizliyde Aşk Değil” romanı, edebiyat alemine Sebahattin Yaşar’ın güçlü kalemiyle, güzel yorumuyla kazandırılan ölümsüz bir eseridir. Eseri okuduğunuzda haklılığım anlaşılacaktır, bundan eminim.

     Hoşça kalınız.                                                                            Duran ERDOĞAN

 e.posta: duranerdogan1947@hotmail.com                              Kırşehir Anekdotları Yazarı

Tel&Gsm: 0537 308 56 58