EMİNE ÖZGENÇ ve “EYLÜL 12’den VURDU” ESERİ HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİM

     Bu edebî alemde kendimi yazar sayıp ya da yazar sanıp yayımladıklarımla insanların ‘bazen önünde, bazen yanında ve bazen de arkalarında’ oldum. Çünkü yazar olmanın temeldeki esas ödevinin böylesine bir ilke olduğunu iyi biliyorum. Hedef kitleye de bu tür yaklaşımla ulaşıldığına eminim. Şunu da biliyorum: Bizleri eğitip, yetiştirenler  yayımladıklarımızla “ya okunmaya değer şeyler yazmamızı ya da  yazılmaya değer şeyler yapmamızı” öğütlediler. Benzeri bir ifadeyle: “ ya sus seni adam sansınlar, ya da konuş seni adam saysınlar!” felsefesini ilke edinerek, hür vicdanla, yazmanın tadına varıp mükemmel mutluluğu yaşadım. Daima iyi, doğru ve  güzeli örnek alıp,başarıyı takdir edip alkışladım.

     Nihayetinde  yazar geçinen birisi olarak, her yazılanın edebî  metin olmadığına, kalıcı olmadığına, etkilemediğine, etkilenmediğime ve bende olumlu bir iz bırakıp mesajının da olmadığına –hâşa huzurdan- tanıklık ederim.

     Şimdi sizlere bir çırpıda okuyup tanıtımını ve takdimini yapmakla kendimi sorumlu saydığım bir kitaptan ve ilk eserini vermiş bir yazardan söz etmek istiyorum: Yazarımız eğitimci :“Emine Özgenç” Edebiyat öğretmeni. Eserinin adı:“Eylül 12’den Vurdu”

     Emine Özgenç hoca hanımın yazıp yayımladığı “Eylül 12’den Vurdu’ eserini  aslında bir otobiyografi tarzında değerlendirdim. ‘Hayatım Roman’ diyen  herkesin kaleme alıp yazıya dökmekle yükümlü olduğu kalıcı bir eser olarak gördüm. Ûslubu, akıcılığı ve konunun çekiciliği, mesajının da okurda derin ivme kazandırması, doğrusu bana ‘nobel almış’ pek çok eserden de ötelerdeydi gibi  geldi.

     Bu eserde, 12 Eylül 1980 döneminde öğrencilik yapmış; ‘solda ve sağda çarpışanların’ ateş  hatlarının içinde kalmış bir insan olarak benim birebir yaşadıklarımla örtüştüğünü gördüm. Sevgili Emine Özgenç ise yaşadıklarını kaleme almakla; mükemmel bir eğitimci olduğunu ve de  vuruşanlar hangi cenahta olurlarsa olsunlar, yaşanılanların ayni olduklarının mesajını veriyor bizlere. Okura, usta kalemiyle, tarafsız yorumuyla, mantıklı ve makûl örnekleriyle tüm vatanseverlerin vicdanlarında derin ivme bırakan ‘cız’ları yaşatıyor. Böylece iyi bir edebiyatçı, iyi bir gözlemci ve iyi bir öğretmen olduğunu, dolayısıyla alanında türünün en güzel örneği olduğunu usta kalemiyle, yorumuyla, belgeleyip kanıtlıyor.

     Elimde 408 sayfadan oluşan “Eylül 12’den Vurdu” kitabının 4. Baskısı var. Bir çırpıda okudum. İçim kan ağlayarak, vicdan azabı çekerek, uykularım kaçarak okudum. Fikri hür, vicdanı hür, imanı hür, irfanı hür herkesin ve her kesimin okumasını öneririm. Bizlerin ellerine tutuşturulan ‘Nobel almış eser’ olarak yutturulan nice değersiz kağıt parçalarını yarıda bırakıp, soba tutuşturduğumu iyi hatırlıyorum. Ama ‘Eylül 12’den bizzat ve ciddî vurgun yiyenlerin ve yemeyenlerin bu kitabı okumalarını mantığımla bağdaştırarak öneriyorum.

     Bu eseri, yazılan diğerlerinden farklı kılan da bir kadının, yaşanılanları ‘kadın gözüyle, kadının perspektifinden ve kadının penceresinden bakarak yazması’ değerli kılıyor. Bu açıdan da önemsiyor ve öneriyorum. Yakın tarihimize ışık tuttuğu için önemsiyor ve özellikle edinip okumanızı öneriyorum. Tekrar ediyorum: Bu kitapta, ‘ister solda, ister sağda vuruşsun’, hiç bir siyasi görüş öne çıkarılmamış. Cezaevinin içinde ve dışında yaşanılanlar anlatılmış... İnsan anlatılmış...

     “Eylül 12’den Vurdu” eserini edinmenin iletişim yollarını da söylemek istiyorum: “emineozgenc@gmail.com” ve “eylul12denvurdu@gmail.com”  veya şu adresten de esere “www.eylul12denvurdu.com” erişip temin etmeniz mümkün.

     Yukarıda sözünü ettiğim, anladığım ve sizlere iyice anlatamamanın aczini yaşadığım “Eylül 12’den Vurdu” eseri hakkında bakınız sevgili Emine Özgenç kitabının kapağında ne diyor:

     “Onlar derin bir sevdanın çocuklarıydı...Onlar hedef tahtasının tam ortasındaki noktaydı. Kendilerini merkez sandılar... Hedeftiler, bilemediler. Batı rüzgarları soğuk esti zamansız. Sonra Eylül geldi, güçlü kuvvetli kollarıyla gerdi yayını. İthal malıydı yayı, Anadolu’nun çam ormanlarından gelmişti oku.Talimliydi önceden.Vaktiydi. Tam zamanıydı. Gerdi yayı elleri titremeden bıraktı. Ok gitti, gitti, gitti... Kendi gibi Anadolu çam ormanlarından gelen, çam kokulu hedefin üzerindeki noktayı buldu. Ve... Eylül, emredildiği gibi tam 12’den vurdu.”

     Sevgili Emine Özgenç hocahanımefendi ! “Eylül 12’den Vurdu” isimli edebiyat eserinizle artık bu edebî alemde -inanın bana- ebedileştiniz. Dediğim gibi güçlü, güzel kaleminizle de ışık olup tüm gönüllerde taht kurdunuz. Şehrin tam göbeğine heykelinizi diktirmeye, riyakarlık edip nobele aday göstermeye hakkım ve yetkim yok. Ama insanlık önünde ve Allah indinde doğruları yazdığıma şehadet ederim ki, ömrümde okuduğum en güzel eserlerden birine imza atmışsınız.

.    Sözün özü: Aile hayatınızdaki örnek yaşantınızla ‘sadakatin sembolü’ olduğunuz anlaşılıyor... “Eylül 12’den Vurdu” isimli eserinizi meslek hayatınızdaki üstün başarılı tutum ve davranışlarınızla kıyasladığımda, pedagojik bilgi donanımlı, kariyerli, onurlu bir öğretmen olduğunuzun kalite belgesi olarak değerlendiriyorum. Zira “Öğretmen el öpmez, öğretmen eli öpülendir. Öğretmen eğilmez! Öğretmen kırılır fakat yine de eğilmez...” dedirttiniz.  İlminizle,  ışık olup medenî alemi aydınlattınız. Allah yolunuzu daima açık, ömrünüzü uzun ve yüzünüzü hep ak etsin.

     Daha nice üstün başarılara imza atacağınıza imanım kadar inancımı dile getirerek zat-ı âlînizi tebrik ediyor, takdirlerimi ve şükranlarımı sunuyorum.

     Hoşça kalınız.

 Duran ERDOĞAN

Kırşehir Anekdotları Yazarı

e.posta:duranerdogan1947@hotmail.com

Tel&Gsm: 0 537 308 56 58