POLİS

      10 Nisan 1845 tarihinde İstanbul’da kurulup daha sonra Anadolu’ya yaygınlaştırılan ‘Türk Polis Teşkilatı’nın 168. yılı içinde bulunduğumuz bu haftada Yurdumuzda ve Yöremizdeki tüm polis birimlerinde halkla el-ele ve gönül-gönüle verilerek çeşitli etkinliklerle kutlanmaktadır.

     Türk Polisini tanımak ve tanımlamak için öncelikle şöyle diyebilirim: Kuruluştan bu güne kadar gelinen zaman içinde;Polis, Zaptiye, Zabıta, Emniyet, Güvenlik görevlisi v.s. adlarla tanınır olmuşsa da ‘POLİS’ adı genelde EVRENSEL sıfat olarak kabul görmüştür. Güvenliğimizi sağlayan bu ‘Teşkilât’ın adı her ne olursa olsun; toplum huzurunun sağlanmasında kendisine yasalarla verilen görevin üstesinden geldiği ve lâyıkıyla yaptığı muhakkak ve tartışmasızdır.

     Polisimiz, bildiğim kadarıyla teknolojinin gelişmesiyle değişkenlik arz ederek şekillenen suç unsurlarını yine üstün teknolojiyi kullanarak çözmekte, böylece çok kısa sürede ülke genelindeki yaygın ağıyla paslaşarak etkili sonuç alınmaktadır. Bu durum, küresel dünyadaki diğer emniyet kurumlarıyla ve hatta başka emniyet örgütleriyle kıyaslandığında –tabir caizse- başarıya giden yolda daima (2-0) önde giderek bitiş çizgisini göğüslemektedir. Bu başarıda bana göre, ‘Polis Teşkilatı’na alınan personelin seçimindeki titizlik ve uygulanan eğitim metodu, hizmet kalitesini ve başarıdaki hedef çıtasını yükseklere çıkarmıştır.   Hayata atıldığım ilk günlerimde bizlere: “hiç iş bulamasa bile aç mı kalacak, ‘Bekçi-Polis’ olur, geçinir gider” derlerdi. Oysa günümüzün Polis Memurlarının eğitim kalitesinin fevkalâde yüksek oluşu hizmetteki kalitenin de çağdaş görünüm kazanmasının somut örneğidir. Zira, özellikle meslekî eğitim veren okulların yaygınlaştırılması da yine bu kurumdaki ‘Mektepli ya da Alaylı’ tanımını tarihe gömmüştür.

     Ne hazindir ki kendine sayısız görevler verilen ‘Polis Teşkilatı’nın çok sayıdaki elemanla hizmet ürettiğini sanmıyorum. SINIRSIZ hizmetten sorumlu tutulan Polis’in sınırları belli olmayan mesaisinde SİNİRSİZ hizmet vermemesi de icabında normal karşılanmalıdır. Nihayetinde polis de bir insandır; başına taç kondurulması umuduyla görev yaparken, aksine başına atılan taşlarla sabrının taşması gayet normaldir. Herkesin ki ‘can’ da onun ki ‘patlıcan’ mı?  

     Diğer yandan ‘Toplum Destekli Polis’liğin genel anlamda suç önlemedeki önemini vatandaş olarak bizler maalesef yeterince bilemiyoruz. Polis’e yardımcı olmadığımız gibi, pek çok nedenle kendimizi vicdanen sorumlu bile saymıyor, Polis’in eğitim kalite ve kariyerini önemsemeyip; kendi kalite ve kariyerimizin de nerelerde olduğunun farkında bile olamıyoruz. Polisi dışlarken, taşlarken ve   saygınlığını görmezlikten gelerek –tabir caizse- onu dilimizle haşlarken bile önce iğneyi kendimize, sonra da çuvaldızı başkalarına batırmanın acısını nefsimizde ah bir duyabilsek ... Suçu gizlemenin de ‘suç’ olduğunu ah bir bilebilsek ..!  Örneğin: ‘Bana değmeyen yılan bin yaşasın’ nemelazımcılığımızın nelere mal olduğunu, insanlığa neler kaybettirdiğini ah bir anlayabilsek..! Gördüklerimize ‘görmedim’ deyip, topu taca atma duyarsızlığımız , bizlere olaylar karşısında sorumluluğu paylaşmayı ‘aklın yolunun bir’ olduğunu hançerlercesine vicdanlarımıza ve beynimize ah bir şırınga etse ..!

     ‘155 POLİS İMDAT’ telefonunu aramayı, bu telefonun özelliklerini ve medenî hayatımızda bize sağladığı kolaylık ve güzelliklerin farkında olduğumuz zaman ‘mutluluk ve mükemmellik’ pastasındaki payımız evrensel değer kazanır. Polise yardımcı olmak, 155 numaralı ücretsiz telefona “ALO” diyerek bilgi vermek, şikayetçinin “DEŞİFRE” edilme kaygısını veriyorsa da; sekiz bilinmeyenli denklem çözer gibi tüm şüpheli varsayımların masaya yatırılması, haliyle istikrarlı çözüm üretilmesinde zaman kaybına neden olmaktadır. Polis’e bir suçun duyurulmasında ise kişi kendine ‘MUHBİR, MÜNAFIK, MÜFTERİ, İHBARCI, İSPİYONCU, ŞiKAYETÇİ,, JURNALCİ, AJAN, PROVAKATÖR’ ve sair sıfat yakıştırmalarıyla anılmasının toplum kültürümüzdeki  bilincin artık kırılması ve hafızalarda silinmesi düşünülmelidir. Polis, hizmet içi ve dışı eğitimle bu hususta verilecek çeşitli etkinliklerle vatandaşı bilinçlendirip yanına almalıdır.

     “155 ALO POLİS İMDAT TELEFONU”na gelen ihbarlardan seçtiğim bana çok komik gelen bazı örnekler veriyorum ki haklılığım anlaşılsın istiyorum: Patavatsız örneklerden dolayı bana da patavatsız damgası vurmayın... Bu örnekleri vicdanî mihenk terazinizde biraz tartın, gülerken de garip halimize bakıp düşünün ve kazancımızı ve kaybettiklerimizi bir tasavvur edin diyorum: “Karım bana yemek pişirmiyor. Öğretmenim bana taktı hep zayıf not veriyor. Canım sıkıldı sizi aradım. Sokaktan geçen şu iki kişiden şüpheleniyorum. Maç kaç kaç bitti abi? Saat kaç abi? Amcası, oğlum telefonla konuşmayı çok seviyor da kendisine bir alo der misin? Bir zahmet sahurda beni uyandırır mısınız? Şu ortamdan uzaklaşmam için beni karakola çağırır mısınız?  Santraldaki diğer arkadaş memur kızmıyor da sen neden kızıyorsun birader?”

     Sözün özü: Özellikle ihbarı yapılan suçların takibinde, 155 ücretsiz Alo Polis şikayet hattının az kullanılmasını, yanlış kullanılmasını, toplum huzurunun sağlanması açısından önemli buluyorum. Bu eksikliğin, akıl vermek haddim değil ama‘Polis-Vatandaş el-ele, gönül-gönüle’ sloganıyla ve halkımızın bu konuda bilinçlendirilmesiyle başarıdaki performansın güçlenerek artacağını düşünüyorum.

      Anlattıklarımda ve açıkladıklarımda mutlaka eksiğim olabilir. Amma ve lâkin ‘eğri oturup doğru konuşalım !’ Bu söylediklerimde herkese düşen altı çizilecek mesajlar yok mu?

     Tüm Polislerimiz, gününüz kutlu, yuvanız mutlu, yarınlarınız da sağlıklı ve vukuatsız umutlu olsun...

      Hoşça kalınız.                     

DAVETİYE: Siz değerli dostlarımı yenilenen Duran ERDOĞAN Kişisel Web Sitemi ziyaret etmeye davet ediyorum.  Giriş serbest, ikramlar ücretsizdir. Adresimiz: http://www.duranerdogan.com  Buyurunuz, bekliyorum efendim.

Duran ERDOĞAN

Kırşehir Anekdotları Yazarı

http://www.duranerdogan.com