Dün Anneler gününü kutladık! Annelerimizin ellerini öpmeye ve onların hayır dualarını almak için evlatlar olarak tatlı yarışlar olmuştur elbet! Bu yarışı maalesef uzun yıllar öncesinde bizde yapıyorduk! Ancak Ülkemizde uzun vadede yıkım yapmak isteyen yabancı güçler bizlerin aile birliğini aile tutkunluğunu bozmak için yapmış oldukları çalışmaların meyvesini süratle almışlar ve bizim bu duyguyu yaşamamızı engellemişlerdir.

Süratle bozulan aile birliği ve tutkunluğu ana evlat arasındaki saygı ve sevgi bağlarını zedeleyerek günümüze gelmiş bulunmaktayız. Çok şükür bizde kırıntılarının mevcut olduğu bu duygular analarımızın gönüllerini almamıza fırsat veriyor ancak yeterli oluyor mu derseniz şahsen ben bunda şüpheliyim.

Zira benim tevellüt 1960 ve o yıllarda Ülke olarak sıkıntılı bir süreçten geçmemiz nedeni ile şehirlerde çocuklara Amerikan yardımı süttozu verirlermiş! Verilen bu süttozları öyle bugünkü gibi okul sıralarında veya evlerin kapısına bırakılarak değil! Analarımız  5 –10 Km. yolu gidip gelerek alırlarmış! Bizler Analarımızın bu yolu gidip gelerek aldıkları bir öğün süttozları ile büyümüşüz! Düşüne biliyor musunuz? 5 – 10 Km. yolu gidip geleceksiniz ve çocuğunuza bir öğün süttozundan elde ettiğiniz sütü içirmek ve bunun yarısı bir mesafeden de tenekeler ile evin su ihtiyacını temin edeceksiniz!

Yukarıda aktardığım şartlarda bizleri yetiştiren Analarımız ile günümüz de her rahatlığın ve konforun olduğu dönemdeki Annelerin tek farkı doğum süresinin aynı olması! Bunun dışında bütün zor koşullar o günlerin olmazsa olmazı imiş. Bizleri bu zor şartlarda büyüten Analarımıza ne yapsak azdır! Bunun için Analarımızın yaşarken kıymetini bilmeli ve onları elimizden geldiğince incitmemeliyiz!

Sevdiklerimizin kıymetini hayatta iken değer verir onları hoşnut edersek daha anlamlı olur ve örnek teşkil ederiz. Yaşama veda etmiş bir ebeveynimizi de elbette unutmayacak anacağız fakat Ana ve Babamızı yaşarken onları hoşnut etmek Allah katında da mükâfatıen hayırlı olan sevaplardandır. Onun için Peygamber Efendimizin “Cennet Anaların ayaklarının Altındadır” hadisi büyük anlam ifade etmektedir.

Buradan evlatlarını Vatan topraklarının korunması ve bizlerin huzur içinde yaşantımızı idame ettirmemiz için canlarını veren Şehit Annelerinin de “Anneler Gününü” kutlayıp ellerinden öpüyorum. O Anaların gözyaşları hiçbir şekilde ödenecek gözyaşları değildir. Bu gözyaşlarının bedeli değeri de biçilemez! Ne zaman ki Ülkede huzur olur lanetlediğimiz terör biter işte o zaman Anaların gözyaşları kurur ve Vatan toprakları için kaybettikleri evlatları ile Cennette buluşmanın heyecanını yaşarlar!

Ancak bunun içinde Ülkeyi bölmeden parçalamadan birilerine peşkeş çekmeden idare edecek vatan evlatlarına ihtiyaç vardır. Oda günümüzde mevcut mu dersek yanılmış oluruz! Anaların gözyaşlarının kuruması için birilerinin Oslo’da görüşme yapmaması lazım! Birilerinin İmralı da yatan Bebek Katilini “daha nasıl rahat ettirebiliriz” düşüncesinden süratle kurtulması gerekir! Aynı birileri                    Afganistan’dan sağ salim evlerine dönen Amerikan Askerleri için dua ederken aynı duayı Amerikan askerlerinin tecavüzüne maruz kalan Iraklı Kadın ve kızlar içinde yapması gerekir! Terör bölgesel olarak bir bütündür! Terör bizim kaderimiz değildir! Suriye de katledilen Müslümanlar için açıklama yapanların Irakta katledilen milyonlarca Müslüman içinde aynı kararlılıkta olmaları gerekirdi! Aynı kararlılıkta olamamak Amerikan askerlerine cesaret verdi ve yüzbinlerce Iraklı Kadın ve Kızlar Amerikan askerlerinin tecavüzüne maruz kalarak Amerikan piçlerini doğurtmak zorunda bırakılmışlardır! Bütün bu olumsuz tablonun azalması durumunda anaların gözyaşları azalacak ve bitecektir.

Bu duygu ve düşüncelerle öncelikle kendi Anamın ve tüm Annelerin “Anneler Gününü” kutluyor ve ellerinden öpüyorum………