Sözler boğazıma dizilir onu anınca, onu söyleyince hele birde türkülerini dinleyince, daha dün gibiydi görüştüğümüz.

Bayram günü Üstad Ekrem Çelebi’yiaradım bayramını kutlamak için.Kim var dedim biz varız, Turan abi var dedi.Turan abiyde ver ellerinden öpeyim bayramlaşalım dedim.Ustad’ta dedi ki Ünal’cığım  Turan’ın eli kanlı et doğruyor dedi.Ozaman ben onu ararım dedim.Akşam geçti misafirliklerde eski tanıdıklarımızı ziyaretlerle, hayır dualarla ve ertesi gün dernekte bayramlaşma var bayramlaşmadan sonra bir telefon Sanatçı bir ablamız beni aradı Vedat diye biri trafik kazası geçirmiş ölmüş dedi.Dedim bu olsa olsa Vedat Cöke’dir dedim, telefona sarıldım Ustad’ın evini aradım oğlu çıktı, gardaşım Vedat Cöke öldü, Turan abide yanındaydı oda vefat etmiş dedi elim ayağım tutmadı.

Bayramlaşmak bile nasip olmadı.

Kırşehir’in bağrından çıkan aslen Kırşehir, Mucur, Yeniköylü olan Mustafa Turan GÜNGÖR, bestekardı.Onlarca Bestelenmiş Türküleri  vardı.

OLMAZMIYDI dedi; Hatırların gönüllerin sevgilerin unutulup gidildiği bir anda ve

Gözlerimdeki yaşları
Silip gitsen olmazmıydı
Azıp giden yaraları
Sarıp gitsen olmazmıydı

Tüm mutluluk sende kalsın
Dostlar bana selam salsın
Hatırımı birkez olsun
Sorup gitsen olmazmıydı

Nankör çıktın haline vay
Ne dedinse dedim hay hay
Mutluluktan banada pay
Verip gitsen olmazmıydı

Ekrem Çelebi’nin sazından ve sesinden duyduk bu güzel  M.Turan Güngör  Türküsünü.Gözlerindeki yaşların, azıp giden yaraların,selamsız dostların, hatırını bile bir kez olsun sorup ondan sonra gitmesini istediği sözlerde gerçekten düşünmemek ve ağlamak içten değil.

USANDIM dedi; çektiği çilelere, yaşadığı yalnızlığa kısacası garipliğe boyun bükerek,

Keşke kör olsada görmese gözüm
Kiprikten usandım,kaştan usandım.
Yıllardır ağladım gülmedi yüzüm
Gözlerimden akan,yaşdan usandım...

Bilmemki feleğin bana kastı ne
Sevdim ya mutsuzum bitmiyor çile
Ölür isem mezarımın üstüne
Toprakları örtün taştan usandım

Dinmiyor feryadım dinmiyor ahım
Hiç fayda etmiyor ah ile vahım
Bir garip TURAN’ım nedir günahım
Yediğim ekmekten aşdan usandım...

Dursun UÇAR’ın sazı ve sesiyle duyduk tanıdık biz bu eseri. Ah ile vahın fayda etmediği garipliğin ise bitmediği bir dünyaya seslenirken yediği ekmekten aşdan kısacası dünyadan tat almadığından bahsetti bizlere M.Turan Güngör bu bestesinde.

Dünya ne Garip demi ?

Turan BABA da öyle dedi zaten Halımdan Anlamaz VAY GARİP DÜNYA dedi.

Bende bir insanım bende bir canım
Halimden anlamaz vay garip dünya
Ah ile vah ile geçer her anım
Halimden anlamaz vay garip dünya…

Ömrümde bir kere mutlu olmadım
Neden sevip bir gün mesut olmadım
Aklım başımda yok ben hiç saymadım
Ne kadar derdim var say garip dünya…

Kuluna yardımcı o yaradan hak
Hazan oldu bağlar döküldü yaprak
TURAN’ında sonu bir kara toprak
Geçse ömürden yıl ay garip dünya…

Tufan ALTAŞ’dan dinledik ve duyduk bu Türküyü çok sevdik dinledikçe dinledik.

Halinden anlamayan dünyaya, aslında vefasız insanlara seslenişiydi Turan Babanın bu şiri ve ardından Turan’ında sonu bir kara toprak dedi.Şimdi bizlerden ayrıldı.

Ünal Kaya ile “Ben Anadoluyum” Türkü programına davet ettim geldi , dedim Turan Baba Gelin Eyledim Türküsü senin eserin bu türkünün hikayesini bizlere anlatırmısın dedim gözleri doldu, yutkundu içinden feryadı figan oldu, bizlerden gizlemeye  çalışsada yüzündeki ve gözündeki hüzün yansımıştı bizlere.

Rüyasında gördüğü Yeğeni için bir türkü yazmıştı.Kaybettiği yeğeninin kocasını oda yeğeni mezara toprak atarken rüyasında gören Turan Baba yeğenim noldu diye sorar ve derki amca cananı toprağa gelin eyledim.

Rüyasından terin suyun  içinde uyanan Turan Baba kağıda kaleme sarılarak göşyaşlarıyla bu eseri yazmaya başlar ve cananı toprağa gelin eyleyen yeğenine seslenir,

Çok kez yemin eder ayrılmam derdi ,
Gencecik bir hayat tez sona erdi..
Helallaşıp dizlerimde can verdi
Cananı toprağa gelin eyledim..

Gelin eyledim , gelin eyledim ,
Ardından gözyaşı döküp ağladım..

Boynuna takmıştı mavi nazarlık ,
Azraille edemedi pazarlık.
Aldı sevdiğimi zalım mezarlık ,
Cananı toprağa gelin eyledim..

Gelin eyledim , gelin eyledim ,
Ardından gözyaşı döküp ağladım..

Oydu bu gönlümün bir tek ilacı ,
Gözleri mahsundu , kalbinde acı..
Kefen gelinlikti , topraklar tacı ,
Cananı toprağa gelin eyledim..

Gelin eyledim , gelin eyledim ,
Ardından gözyaşı döküp ağladım..

Taner OLGUN’un sesinden dinlediğimiz ve duyduğumuz bu türküde,  gerçekleri yansıtan sözlere yer veren Turan Baba , programdada bu türkünün hikayesini anlatırken herkesi göz yaşlarına boğmuştu.Demekki gariplik bu diyorum.

Rüyayı gördü Gelin Eyledimi yazdı.Çarşıda sokakta dolaşırken her şeyin menfaat çıkar olduğunda, insanlardan darbe alarak yaşayan Turan Baba, bakın insanlara Hergün menfaat peşinde koşan insan İNSAN DEĞİL diyerek, nasıl seslendi.

Her gün menfaat peşinde,
Koşan insan insan değil..
Haklı kazançlı işinden,
Bezen insan insan değil..

Vasiyetim vardır size,
Yaşları doldurma göze..
Söylenen her tatlı söze,
Kızan insan insan değil..

Gözyaşlarım olur nehir,
Dolaşırım şehir şehir..
Haksız yere bir tek şiir,
Yazan insan insan değil..

Yeme fakir parasını,
Deşme garibin yarasını..
İki dostun arasını,
Bozan insan insan değil..

Fahri ÇELEBİ’den duyduk dinledik ve Turan Babaya burdada hak verdik.

Burdada dur dinle dedi bizlere.Menfaat peşinden koşma, haram işlerin peşindende koşma, her yeri gezdim dolaştım, gün oldu aüladım gün oldu güldüm, ama haksız yere bir tek şiir yazmadım.İki dostun arasını bozmadım , garipleri üzmedim, fakirin parasını almadım. Kısacası dünya malı için insanların huzurunu bozmadım arsızlık hırsızlık etmedim, diyerek ayrıldı bizlerden….

Bir sözüde doğduğu ve orada  yaşayamadığı KIRŞEHİR’e vardı.KIRŞEHİR dedi.

Bunca Yıldır özlem duydum üzüldüm
Senin hasretinle öldüm Kırşehir                                                                                                      
Garip kaldım gurbet elde ezildim
Senin hasretinle öldüm Kırşehir

Ahi Evranını Aşıkpaşanı
Muharrem Ertaşla Hacı Taşanı

Burcu burcu kokan dört bir köşeni
Billahi özleyip geldim Kırşehir

Bülbüller ötüşür açan güllerde
Şiir yazdım türkü oldu dillerde

Bunca yıldır gezdim gurbet ellerde
Sensiz boynu bükük kaldım Kırşehir

Şifa dolu Karakurtla Termene
Bunca Evliyana bunca Türbene
Doğduğum Mucurun Yeniköyüne
Kuşlarla selamlar saldım Kırşehir

Dört ilçeden biri yemyeşil Kaman
Gönlümüzde yaşar Şemsi Yastıman
Gözyaşları döktüm ama her zaman
Bir tek senin ile güldüm Kırşehir

Hak dünyaya göçtü Çekiç Alimiz
Ne güzel Mucur da Seyfe gölümüz

Kirkik vurur halı dokur elimiz
O elleri bir dost bildim Kırşehir

Selam olsun ana baba gardaşa
Selam olsun tüm dostlara Neşet Ertaşa

iyilere bu gönlümde bir köşe

Kötüleri kalpten sildim Kırşehir

Uzar gider yollarımız virajın
Dimdik durur bak Hirfanlı Barajın
Şeker fabrikanla yeni garajın
Gurur duyup gezdim gördüm Kırşehir

Yazın yağmurunda kışın karında
Meyva bahçesinde üzüm bağında

Yeni Akpınarda Çiçekdağında
Cennetteki Kula döndüm Kırşehir

Bir garip TURAN’ım hal böyle işte
Yaşım elli oldu kaldım yokuşta         

Hep seni görürüm hayalde düşte
Seninle kaybolur derdim Kırşehir

Murat KARACA’dan duyduk ve dinledik bu Türküyü.Aslında Murat Karaca Çorumluydu Kırıkkalede yaşıyordu ve gururla okudu bu türküyü.Kırşehirliden Kırşehirli gibi.Aslında Kırşehirli olmak için çok can atan vardı.Keşke bizde orda doğsaydık oralı olsaydık diyenler oldu çok duydum Kırşehirli olarak hep gururlandım.

Ama KIRŞEHİR ve KIRŞEHİRLİLER Turan Baba yı ne kadar tanıdılar nekadar tanıyorlar.Kırşehir için şiirler yazdı ve bu üzt tarafta bahsettiğimiz sadece duyulmuş birkaç türküydü.

Türkülerini dinledik ama Kırşehirli olduğunu hiç bilmedik.Yok ben biliyordum diyenler çıkacaktır ama KIRŞEHİR BASINI, HABER SİTELERİ bile adından söz etmedi.

MESAM sitesinde yayınladı, Kırşehirli bestekar Mustafa Turan Güngör’ü kaybettik diye.

Vefasızlığımızı Mustafa Turan Güngörede maalesef gösterdik.Halbuki Kırşehir için Kırşehirin adını duyurmak için aynı bizler gibi çabaladılar ve canlarından çok Kırşehir’i sevdiler ve sevdik.

Yukarda yazdığı KIRŞEHİR şiir bence her şeye bedeldi.Dinlerken okurken gözlerim doldu ağladım.

İnşallah Turan Baba gibi değerlerimizi salığında hatırlamadığımız,Kırşehirli olduğunu bilmediğimiz gibi ölümlerindede hatırlamadığımız , vefasızlık örneği gösterdiğimiz gibi bundan sonrada vurdum duymaz olmayız.

Sporda, Kırşehirsporumuzu bitirdik.

Kültürde, Ahi Evran Türbesine bakmadık , Pop müzik sanatçılarıyla Ahilik haftası kutladık.

Sanatta , Mustafa Turan Güngör’ü tanımadık.

Sonraki yazımdada MERHAMETİ KAYBOLANLAR başlığında yazılarımı yazacağım.

Yazılarıma son verirken Kırşehirli Bestekarımız Mustafa Turan Güngör’ü benim deyimimle Turan Babayı rahmetle anıyorum, Mekanı cennet olsun Rabbim yattığı yerden utandırmasın.18 Kasım da gerçekleştirelecek olan 2. Ulusal Aşıkpaşa Şiir şöleninde Mustafa Turan Güngör’ün Yakınlarından birine  Kırşehir şirinden dolayı, Aşıkpaşa Onur ödülü verilmesini şöleni düzenleyenlerden rica ediyorum.

Herşey gönlünüzce olsun Rabbim Yar ve yardımcınız olsun Allah’a emanet olasınız.

Saygılarımla

Ünal KAYA

0554 958 53 99