Nedenini bilemediğimiz hizmet noktasında, önce kendime soruyorum sonrada bizler gibi hizmet eden sivil toplum kuruluşlarına seslenmek istiyorum.

Hat safhaya gelen bir konu üzerinde derince düşündüm, düşündükçe aklıma gelenleri yazmak zorunda kaldım.

Kuruluş ve gaye amacı birlik ve beraberlikteliği korumak adına kurulan sosyal toplum kuruluşları, bazen adından ayrı yapılanmaya girerek kişileştirilmiştir.Hizmet aşkıyla hizmet edip kimlik borcunu ödemek adına adım atan hemşerilerimizide takdire şayan bir şekilde hayranlık içinde izliyor ve destekliyorum.

Uç safhadan üç safhaya mı gelmek iyi, yoksa üç noktadan uç noktaya varmak mı ?

Ben diyorum ki ! önce üç noktadan başlayıp birleşerek uç noktaya varalım.Eğerki birliğimizi düzenimizi korursak, kıskançlık ve hasetlikten uzak durursak zirveye varacağımıza hiç şüphemiz olmasın.

Sosyal toplum bilincini iyi bilip aneliz etmemiz lazım.Toplum bilinci olmayan insan, elbisesiz insan gibidir.Durgun sularda akarken, bir gün çağlayan ırmaklara düşeceğimizinde şüphesi olmasın; yüzmeyi bilmezsek vay halimize demekki yüzmeyide öğreneceğiz.

Bu nedenle hizmet mekanizmaları birbirlerinin dönen çarkını durdurmak yerine, o çarka bir çarkda kendileri eklemedilerdir.Sosyal toplumu temsil eden kişi ve kişiler bazen siyasete girebilirler.Siyasete girerken şahsi görüş ve emellerine temsil ettikleri sosyal toplum kuruluşlarını alet etmemelidirler.Farklı kulvarlarda ve partilerde yer alan önceden sosyal toplam kuruluşlarında başkan ve yöneticilik yapmış kişiler, memleketinin sosyo kültürel katkılarında kendi öz çıkarlarından önce memletinin öz çıkarlarına fayda sağlamalıdırlar.

Siyasete giren dünü dünde bırakıp kaybolan bir sürü insan gibi bugün ve yarında bu mevkilere gelenlerin kaybolmayacaklarını kimse söyleyemez.Çünkü arkasında bir eser bırakmayan insanlar sadece zamana karşı yaşarlar zamanları doldumu vatandaş affetmez çekip giderler.Ama tam tersini düşünmek gerekirse, kendi toplumuna hizmet eden güzel eser bırakanlar ölüp gitseler bile geride bıraktıkları ölümsüzler yani hayır ile anılacakları eserler daime yaşar ve yaşatılır.

Bir garibe yardım ettimi, bir yetime iş buldumu, bir açı doyurdumu, bir öksüzün yüzünü güldürdümü Yüce Allah’da hem bizlerin hemde memleketimizin yüzünü güldürür.Sayısız nimetlerle dolu memlketimizin sahipliliğine sahip çıkarsak bir KIRŞEHİR daha olur.Kırşehir’i düşündümü akla zarar veriyor.Neyimiz yokki her şey var ama sadece olmayan bizler yani KIRŞEHİRliler.

Değerimize değer katacak bizlere Kırşehir bilinciyle şuurlandıracak mekanizmalarda, kültür ve yardımlaşma tabelasına sahip sosyal toplum kuruluşlarıdır.Her dinlediğim sosyal toplum kuruluşu yöneticileri Kırşehir’le başlayan parayla biten cümlelerle bizleri karşılıyorlar.Halbuki Kırşehir ile başlayan Kırşehir ile biten cümlenin hem başlangıcında hem devamında hemde bitiminde zaten maddi miras var, yeterki akıllarını kullansınlar.Eğer memleketlerinin öz değerlerine sahip çıkarlarsa fazlasıyla bu maddi milli miras KIRŞEHİR’de mevcuttur.

Anlamadığım aklımın almadığı bir konuda, ben oluyum bilinci ile yaşamak.Herkes ben olursa Biz kim olacak? Biz olmazsak nasıl büyürüz nasıl kitleler haline geliriz.Ben oluyum lafı bana artık BIKKINLIK VERİYOR ben kelimesi ÇEKİLMİYOR ARTIK!...

Sosyal toplum kuruluşu yöneticileri nedense hep ben oluyum derdindeler; birbirlerini çekemiyorlar. Düşünüyorumda hizmet gaye sanki başka yöneymiş gibi geliyor.Ama kuruluş ve işleyişleri hep aynı hedef hep aynı yoldur.Aynı olmayan tekşey BEY’inler, yani bey oluyum ben oluyum sevdası ve kafa yapılarıdır.Aman o ön plana çıkmasın aman bu olmasın falan filan.Fındık kabuğunu doldurmayacak kadar boş laflar.Boş laflarla değirmenler bile dönmüyor artık.

Ahi Evran-ı Veli’nin yolunda isek,

Ahlaklı olmak zorundayız sağlam temellere oturmak için.

Akıllı olmak zorundayız başarılı yarınlara varmak için.

Bilimli olmak zorundayız ahlaklı, akıllı çalışıp bilimli ve bilinçli şekilde üretmek ve yaşamak için.

Eğer Kırşehir’liysen sende, Ahi Evran yolunda yürüdümü, esnaflığını öğrendimi sosyal toplam kuruluşunu kıskanmadan bıkkınlık vermeden yönetebilirsin.

Şaşma yolundan kendine güveniyorsan, aşma haddini büyüğünü biliyorsan, koşma boş kulvarda sen ecdadını tanıyorsan, sakın ecdadını tanımayanlardan olma diyor;

Şeyh Edabali’nin, Osman Bey’e verdiği nasihatı hatırlatmak istiyorum.

Ey Ogul ;

İnsanlar Vardır Şafak Vaktinde Doğar ,Akşam Ezanında Ölürler.Avun oğlum avun, güçlüsün , kuvvetlisin, akıllısın , kelamlısın ama ; bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen , sabah rüzgarında savrulur gidersin .

Öfken ve nefsin bir olup aklını yener .Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın .

Dünya senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir.Bütün feth edilmemiş gizemler, bilinmeyenler, görülmeyenler, ancak senin fazilet ve erdemlerinle gün ışığına çıkacaklardır.

Ananı, Atanı say, bereket büyüklerle beraberdir.Bu dünyada inancını kaybedersen yeşilken çorak olur,çöllere dönersin .

Açık sözlü ol. Her sözü üstüne alma, gördün söyleme, bildin bilme,sevildiğin yere sık gidip gelme kalkar muhabbetin itibarın olmaz.

Üç kisiye acı ;

Cahiller arasında ki alime, zengin iken fakir düşene, hatırlı iken itibarını kaybedene.

Unutma ki! yükseklerde yer tutanlar, aşağıidakiler gibi rahat değildir.

Haklı olduğunda mücadeleden korkma.

Bilesin ki! Atın iyisine DORU, Yiğidin iyisine DELİ Derler.

Şeyh Edebali’nin bu duygu yüklü sözleriyle, Rahmetle anıyoruz.Kırşehir, Mucur, İnanç Köyün’de de  geçtiğimiz günlerde anılmıştır.

Yaşanacak ve söyleyecek sözleri özetle Şeyh Edebali, Osman Bey’e söylemiş.Bizlerde bu sözlerden çok ders çıkartmamız lazım.Aklımız var her şeyi zaten biliyoruz ama tek bilmediğimiz, dünü dünde yaşadığımız, bugünü bitirmek üzere olduğumuz, yarını ise var olmak ve olmamak arasında, bir nefes ömrümüzün olduğudur.

Yaşıyorsak, yaşatmalıyız. Yaşatıyorsak, BİRLİKTE olmak zorundayız.Yani BİZ olmalıyız, BİR olmalıyız ve Kırşehir’e gönül vermeliyiz.

Gerisi gelir inşallah.

Saygılarımla

Ünal KAYA