KÜLTÜREL  YARENLİĞİN UNUTULMAZLARI OLMAK

     Yaptığımız nükteli yarenliklerin kendimizle özdeşleşerek kıyamete kadar konuşulmasını ve kalıcı olmasını isteriz.Bazen dozunu aştığımız, abarttığımız, farkında olmadan gaf yapıp, pot kırdığımız da olmuyor değil...Gerçeği yansıtsa da yansıtmasa da, yarenlik hayatın tuzu, biberi; onsuz da olmuyor ki ! 

     Bizim Köylü Kadıoğlu lâkaplı birisi: “Yarenlik olsun diye Aşağı Mahallede  bir yalan söyledim; Yukarı Mahalleye gelince  kendi yalanıma geri kendim de inandım!” demiş. Buyurun bakalım...

CEMAATE DE İMAMA DA MAAŞALLAH !

     Merak saikiyle Kırşehir’deki bir caminin imamına, “epey cemaatin var mı?”  diye sormuşlar. O da üşenmemiş birer-birer saymış:
     “Allah bereketini artırsın fena değil ! Allah hepsine uzun ömür versin. Caminin imamı, müezzin, bizim avradın gocası,  bizim uşahların babası, kayınpederimin damadı,  kaynanamın güveyisi, amcamın yeğeni, dayımın yeğeni, teyzemin yeğeni, damadımın kayınpederi, gelinimin kayınbabası, bizim karşı komşunun karşı komşusu... camii dolup dolup taşıyo canım...Meraklı komşu imama aynen:

     “Cemaatine de imama da maaşallah. Demek camiide iğne atsan yere düşmez. Son cemaat yerinde bari benim için bir seccadelik yer ayırabilir misin? ” der.*

   KAYMAKAMIN HANIMINI AĞIRLIYOR... KOLAY MI?

     Aniden, çat-kapı misafir gelen Kaymakamın hanımına ikramda hazırlıksız yakalanan uyanık ev sahibesi, tabağa bir armut koyup getirir ve misafirine de  ısrarla:

     “Hanım kızım haydi yesâne, bizim Mucur’un armutları pek de lezzetli,pek de besleyici olur. Bu Armutların bir denesi adamı tıka basa doyurur.”  demeyi de ihmal etmez... *

*Kaynak: (Atila Erdemir)

               BEN YARIM MÜSLÜMANIM !

      Bizim köylü “Sötüre” lâkaplı Halil, çevresinde zengin, yani ‘ağa’ olarak bilinir.  Ekili arazisi  çok, mevsim yaz. Üstelik o yıl Ramazan da  Ağustos ayına denk gelmiş. Memleket harpten çıkmış, ki Halil Ağa çalıştıracak işçi bulamıyor. Eline tırpanı alıp ekini kendisi işlemek zorunda kalıyor... Çünkü ekin zamanında hasat edilmezse, tarlada kalacak,  zarar edecek...Moral dersen, tümden bozuk...

        Köyün içinde geçen karayolunun kenarındaki tarlasında saatlerce tırpan sallamış, öğleye kadar tek başına ekini işlemiş. Acıkmış, yığının gölge tarafına oturmuş öğle yemeğini yedikten sonra kırmızı boççayı kafasına dikip su  içerken, yoldan geçen zaptiyeler kendisini görmüşler. Zaptiyeler  bir hışımla üstüne yürüyüp çıkışmışlar Sötüre Halil Ağa’ya:
     “Sen ne biçim müslümansın ! Ramazan ayında  olduğunu bilmiyor musun?  Orucu niye yiyorsun? Şimdi seni karakola çekip bir güzel ıslatalım mı !” deyince; Sötüre Halil Ağa hemen kendini toparlar ve;
      “Bu dediklerinizin hepsini biliyor ve hepsine aklım eriyor. Amma ve lâkin bilmediğiniz bir şey var:  Ben müslümanım, amma soya, yani yarım müslümanım. Ramazan ayının birinci yarısında onbeş gün oruç tutarım. Bu gün de Ramazanın yirmisi olduğuna göre,  itikadımca Ramazanın ikinci yarısında oruç tutmam...” deyince;  Zaptiyeler:

      “Ha, öyleyse mesele yok. Haydi kolay gelsin.  Kusura bakma !” deyip, yanından ayrılırlar.

     Sözün özü: Esasen yarenlik,  nükte, hiciv, taşlama, fıkra ve mizah  gibi kültürel mesajı olan söylemlerin içinde biraz(cık) da beyaz ya da pembe renkli yalanın olduğu tartışmasız ve bu tespitim gerçektir. Eğlenirken ya da eğlendirirken  -âmiyane tabirle-  ‘attığımız, fırlattığımız, sıktığımız beyaz veya  pembe yalanlı yarenliklere’ çevremizdekileri güldürürken; “yalandan kim ölmüş” deyip,sesimizi biraz daha yükselterek kahkahamızı ayyuka çıkarırız, öyle değil mi?

      Hoşça kalınız.

Duran ERDOĞAN

Kırşehir Anekdotları Yazarı   

E.posta: duranerdogan1947@hotmail.com

Tel & Gsm: 0 (537) 308 56 58